Χαρουπ-άλευρο /-όμελο /-oχοιρινό – Η Αρχή..

Τα παρακάτω είναι μόνο ένα εναρκτήριο λάκτισμα για την κατηγορία που αφιερώνεται στη Χαρουπιά και τους καρπούς της, καθώς στο μέλλον μια συν-μπλογκ-σιάζουσα σκοπεύει να ασχοληθεί προσωπικά με τις παρασκευές από χαρούπια και θα έχει πολλά περισσότερα να συνεισφέρει! Φόρος τιμής λοιπόν στο υπέροχο αυτό δέντρο, και σε όσους αποφασίζουν να στραφούν ξανά σε αυτό.

 

Γενικά για τα Χαρούπια..

Τα χαρούπια είναι μια τροφή που χρονολογείται από την αρχαϊκή περίοδο. Αποτελούσαν για πάρα πολλά χρόνια αγαπημένη τροφή των Κρητικών. Είναι γνωστό ότι τρώγονταν στην Τουρκοκρατία αλλά και σε άλλες δύσκολες εποχές όπως τη ναζιστική κατοχή. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας θυμούνται πόσα προϊόντα διατροφής έφτιαχναν με τα χαρούπια. Ακόμα και αλεύρι από χαρούπια έφτιαχναν. Τα χαρούπια είναι ένα προϊόν που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σήμερα καθώς δεν περιέχει γλουτένη, στην οποία πολλά άτομα είναι αλεργικά. Επίσης μπορεί να αξιοποιηθεί για τη δημιουργία γλυκών. Οι παλιότεροι γνωρίζουν ότι τυλίγονταν σε χρυσόχαρτα και τα πρόσφεραν στα παιδιά ως σοκολάτες. Τα νεότερα χρόνια ελάχιστοι είναι εκείνοι που το τρώνε. Χρησιμοποιείται περισσότερο ως ζωοτροφή.

Πηγή [1]

 

Αρχαιολογία..

Η χαρουπιά ήταν γνωστή στους αρχαίους Έλληνες οι οποίοι την καλλιεργούσαν για τους καρπούς της. Ο Πλίνιος περιγράφει τα γλυκά φασόλια της χαρουπιάς σαν τροφή για τα γουρούνια. Από τον Θεόφραστο μαθαίνουμε ότι το δέντρο, οι Ίωνες το αποκαλούσαν κερωνία ενώ ο καρπός ονομάζονταν και αιγυπτιακό σύκο. Ο Θεόφραστος περιέγραψε σωστά πως οι καρποί της βγαίνουν από τον κορμό του δένδρου, κι αυτό γιατί τα λουλούδια φυτρώνουν πάντοτε στις μασχάλες των φύλλων ή απευθείας από τα παλιά κλαδιά. Το δένδρο αναφέρεται και στην παραβολή του Ασώτου. Το χαρούπι το έτρωγαν στην Αρχαία Αίγυπτο και το χρησιμοποιούσαν ως γλυκαντική ουσία για το γλυκό «νεντζέμ». Οι Ισραηλινοί έτρωγαν τα χαρούπια κατά τη διάρκεια των εβραϊκών διακοπών του «Του Μπισβάτ» ενώ οι μουσουλμάνοι κατά τη διάρκεια του Ραμαζάν έπιναν χυμό χαρουπιού. Στην Αίγυπτο σήμερα το τρώνε σαν σνακ, ενώ με τους συντριμμένους λοβούς φτιάχνουν ένα αναζωογονητικό ποτό. Χρησιμοποιείται επίσης σε ηδύποτα που φτιάχνονται σε Τουρκία, Μάλτα, Πορτογαλία και Σικελία. Στη Λιβύη και στο Περού χρησιμοποιούν το σιρόπι του χαρουπιού σε ποτό.

 

Φυσιολογία..

Είναι δέντρο αειθαλές που μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 18m και σε ηλικία τα 100 έτη, ενώ τα φύλλα του είναι στρογγυλά, σκληρά και πυκνά. Ευδοκιμεί στις άνυδρες και βραχώδεις παραθαλάσσιες περιοχές του νησιού και φυτρώνει σε αρκετή απόσταση η μία από την άλλη.

Πριν ωριμάσει ο καρπός της μοιάζει με πράσινο φασόλι, ενώ όταν ωριμάσει μοιάζει με καφετί φασόλι και είναι σκληρός και γλυκός (κατατάσσεται στα όσπρια). Παλαιότερα οι Κρητικοί έτρωγαν τα χαρούπια σαν γλυκό, ενώ ακόμη εξακολουθεί να αποτελεί υγιεινό υποκατάστατο της σοκολάτας. Σε περιόδους ανέχειας, τα χαρούπια έτρεφαν τους φτωχούς και τους αντάρτες που βρίσκονταν στα βουνά, ενώ ακόμη και σήμερα πίνεται ως αφέψημα.

Μέσα στο «φασόλι» υπάρχουν 5-15 μικρά σκληρά κουκούτσια, τα κεράτια, τα οποία έχουν το χαρακτηριστικό ότι έχουν όμοιο βάρος (189 – 205 χιλιοστά του γραμμαρίου). Γι’ αυτό το λόγο το βάρος των σπερμάτων αυτών, των κερατίων, πρωτοχρησιμοποιήθηκε πριν 1500 χρόνια για τον ορισμό του καρατίου (0.2 γραμμάρια), δηλαδή της μονάδας μέτρησης του βάρους των πολύτιμων λίθων.

Πηγή [2]

 

Διατροφική Αξία..

Το χαρούπι έχει πολύ υψηλή θρεπτική αξία αφού η σάρκα τους περιέχει 80% πρωτεΐνη, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο και βιταμίνες.  Βράζοντας τα χαρούπια παρασκευάζεται, από το μέλι που υπάρχει στο εσωτερικό τους, η χαρουμπία (ή χαρουπόμελο), η γεύση του οποίου μοιάζει με της σοκολάτας.  Η χαρουμπία όμως υπερέχει θρεπτικά σε σχέση με τη σοκολάτα, γιατί περιέχει 52 φορές λιγότερο λίπος, δεν έχει οξαλικά οξέα, δεν περιέχει αλλεργιογόνα και καφεΐνη και η γλυκύτητα του οφείλεται σε φυσικά σάκχαρα.  Το ασβέστιο που περιέχει είναι πλουσιότερο ακόμα και από το γάλα (350mg ανά 100gr).

Η χαρουμπία έχει την ιδιότητα να καταπραΰνει το στομάχι, βοηθά στην ομαλή λειτουργία του εντέρου και χρησιμοποιείται ως γλυκαντική ουσία σε διάφορα παρασκευάσματα (σε δημητριακά, γλυκά, ροφήματα).

Πηγή [3]

 

ΠΑΡΑΣΚΕΥέΣ

ΧΑΡΟΥΠΑΛΕΥΡΟ

Το Χαρουπάλευρο είναι ένα υγιεινό αλεύρι που χρησιμοποιείται αντί της σκόνης κακάο και της σοκολάτας. Μπορεί ακόμη να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή ψωμιού και αρτοσκευασμάτων. Τα φασόλια χαρουπιού τα οποία προέρχονται από την χαρουπιά είναι εκ φύσεως γλυκά και δεν περιέχουν καφείνη, έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε κάλσιο και βιταμίνη Ε.

Το χαρουπάλευρο αποθηκεύεται σε αεροστεγείς και αδιαφανείς συσκευασίες σε δροσερό, ξηρό και σκοτεινό μέρος για ένα χρόνο. Τα περικάρπιά του πρέπει να φροντίσετε να είναι σκούρα καφέ και γυαλιστερά χωρίς τρύπες, σχισμές ή μούχλα πριν χρησιμοποιηθούν.

Θα Χρειαστείτε:

Φασόλια Χαρουπιού
Τανάλια
Πέτρινο Γουδί & Γουδοχέρι ή Μύλο Καφέ ή Μπλέντερ

 

Α’ ΤΡΟΠΟΣ

– Ανοίξτε τα φασόλια με μια πένσα και αφαιρέστε τους σπόρους.
– Τοποθετήστε τους άδειους σάκους από τα φασόλια (αυτούς κρατάμε) στο φούρνο, ανοίξτε τον στην χαμηλότερη θερμοκρασία και αφήστε τους σάκους να αποξηρανθούν όλη την νύχτα .Εναλλακτικά αποξηράνετέ τους στον αποξηραντή σας (αν διαθέτετε).
– Την επόμενη μέρα χτυπήστε τους στο πέτρινο γουδί μέχρι να γίνουν σκόνη.
Εναλλακτικά τρίψτε τους στον μύλο του καφέ ή στο μπλέντερ.

 

Β’ ΤΡΟΠΟΣ

Ακολουθούμε ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ σε περίπτωση που θέλουμε να φτιάξουμε και Χαρουπόμελο.

– Βράζουμε τα φασόλια χαρουπιού (τα οποία κόβουμε σε πιο μεγάλα κομμάτια) για να πάρουμε τα υγρά τους για την παρασκευή χαρουπόμελου.

– Όταν σουρώνουμε το υγρό δεν πετάμε τα φασόλια που έβρασαν. Τα ξεφλουδίζουμε (ξεφλουδίζονται εύκολα λόγω του βρασμού), πετάμε τους σπόρους, στεγνώνουμε τελείως  τους κάλυκες (που κρατάμε για το αλεύρι μας) απλώνοντάς τους πάνω σε βαμβακερές πετσέτες κουζίνας σε σκιά και ξηρό αέρα.

– Τους τρίβουμε στο μπλέντερ.

Αποθηκεύστε το αλεύρι σας σε αεροστεγή συσκευασία. Χρησιμοποιήστε το για την παρασκευή μερέντας, σοκολάτας υγείας, σοκολάτας ρόφημα, ψωμί, κέικ κ.ο.κ.

[Πηγή 4]

 

ΧΑΡΟΥΠΟΜΕΛΟ

Υλικά: Χαρούπια, νερό

– Πλένουμε τα χαρούπια και τα κόβουμε σε κομματάκια 1-2 εκατοστών (το επίπονο μέρος της διαδικασίας)

– Τα βάζουμε σε μεγάλη κατσαρόλα και προσθέτουμε νερό ώστε να τα σκεπάζει κατά δύο δάκτυλα περίπου. Βάζουμε την κατσαρόλα να βράσει και αφαιρούμε όσο μπορούμε από τον αφρό που δημιουργείται. Αφού βράσουν 5 λεπτά αποσύρουμε από τη φωτιά.

– Αφήνουμε να μείνουν 24-48 ώρες ώστε τα χαρούπια  να αφήσουν όλο το μέλι τους στο νερό μας.

– Τελικά σουρώνουμε το υγρό και το βάζουμε να βράζει σε μέτρια θερμοκρασία ως ότου δέσει και αποκτήσει την υφή και την πυκνότητα του πετιμεζιού, λίγο δηλαδή πιο ρευστό από το μέλι.

Πηγή [5]
ΧΟΙΡΙΝΟ ΜΕ ΧΑΡΟΥΠΙΑ

Συστατικά: 1 κιλό χοιρινό, 15 κομμάτια χαρουπιά τα οποία έχουμε μουλιάσει από το περασμένο βράδυ, 1 κούπα ελαιόλαδο, 1 κούπα κρασί κόκκινο, 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο, Αλάτι πιπέρι.
Εκτέλεση: Βράζουμε τα χαρούπια πολύ καλά έτσι ώστε να μαλακώσουν πολύ. Το νερό που βγάζουν το ρίχνουμε μαζί με το κρέας, το οποίο νωρίτερα το έχουμε τσιγαρίσει μαζί με το κρεμμύδι. Στη συνέχεια ρίχνουμε τα χαρούπια για να ψηθούν όλα μαζί.

[Πηγή 1]

 

Για επιπλέον συνταγές δείτε εδώ (!!)

Για σπιτική μερέντα με χαρουπάλευρο εδώ

 

ΠΗΓΕς:

Πηγή [2]: “Χαρουπιά”, Ιστοσελίδα cretan beaches.com

Πηγή [3]: “Χαρούπι”, Ιστοσελίδα east-meditteranean

Πηγή [4]: “Φτιάξε Χαρουπάλευρο, το άλλο κακάο!”, Blog Πώς φτιάχνεται…How to!!

Πηγή [5]: “Χαρουπόμελο”, Blog  Kρήτη – Γαστρονομικός περίπλους

 

Κομποστοποίηση: Πώς και με τί

 

Όταν το πάρετε απόφαση να φτιάξετε τη δικιά σας κομπόστα στον κήπο/περιβόλι/χωράφι/αίθριο κτλ δε χρειάζεται να καταφύγετε στις έτοιμες λύσεις του εμπορίου. Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά.. Πριν πούμε για την κατασκευή του σωρού που θα καταλήξει σε θρεπτική κομπόστα, μερικά πράγματα για τον ίδιο το σωρό και την κομποστοποίηση.

Υπάρχουν 2 βασικές μέθοδοι κομποστοποίησης, η ΤΑΧΕΙΑ-ΘΕΡΜΗ για όσους έχουν χρόνο και όρεξη να φροντίσουν από κοντά την όλη διαδικασία, η ΑΡΓΗ-ΨΥΧΡΗ μέθοδος για όσους δε βιάζονται και είναι διατεθειμένοι να αφήσουν τη φύση στην ησυχία της να κάνει τη δουλειά με τους δικούς της ρυθμούς.

ΤΑΧΕΙΑ-ΘΕΡΜΗ ΜΕΘΟΔΟΣ 

Στην ΤΑΧΕΙΑ-ΘΕΡΜΗ μέθοδο, πρέπει να εξασφαλίζουμε εμείς όσο γίνεται ιδανικές συνθήκες αερισμού, υγρασίας και αναλογίας υλικών, κάτι που θα οδηγήσει στην αύξηση της θερμοκρασίας του σωρού και στην ταχύτερη κομποστοποίηση.

Παράμετροι επιτυχίας: 

1. Το μέγεθος των συστατικών

Αν τα συστατικά είναι πολύ μεγάλα επιβραδύνεται η αποσύνθεση. Τεμαχίσετε τα μεγάλα ή ογκώδη υλικά σε μικρά κομματάκια ούτως ώστε να αναπτυχθούν περισσότεροι μικροοργανισμοί και να επιταχυνθεί η διαδικασία.
2. Η σωστή αναλογία των υλικών

Η συνιστώμενη αναλογία καφέ-πράσινων υλικών είναι 2:1. Τυχόν δυσοσμία σημαίνει είτε ότι το ποσοστό των «πράσινων» είναι υψηλότερο του δέοντος οπότε η σύσταση του σωρού γίνεται γλοιώδης, είτε ότι ο αερισμός είναι ελλιπής. Το πρόβλημα λύνεται αν προσθέσετε «καφέ» ώστε να απορροφηθεί η υπερβάλλουσα υγρασία και αναμείξετε καλά τον σωρό ώστε να βελτιωθεί ο αερισμός.”

“ΠΡΑΣΙΝΑ” υλικά: υπολείμματα από λαχανικά και φρούτα, κομμένο γκαζόν, πράσινα φύλλα, μαραμένα λουλούδια, υπολείμματα καφέ και φίλτρο γαλλικού καφέ, φύλλα τσαγιού και φακελάκια τσαγιού, κοπριά από φυτοφάγα ζώα

“ΚΑΦΕ” υλικά:  ξερά φύλλα, κομμένα κλαδιά, πριονίδι, ροκανίδι, άχυρο, θήκες αυγών / ρολό τουαλέτας / χαρτοπετσέτες τεμαχισμένα, τσόφλια αυγού

ΟΧΙ: φλούδια εσπεριδ

οειδών (δημιουργούν όξινες συνθήκες), φύλλα ευκαλύπτου (είναι τοξικά), άρρωστα φύλλα ή φυτά, χαρτί με μελάνι/χρώμα/γυαλιστερό, κρέας και ζωϊκά προϊόντα, λάδι

3. Η σωστή υγρασία

Ελέγξετε την υγρασία του σωρού. Το μίγμα πρέπει να είναι τόσο υγρό ώστε να μην στάζει, όπως ένα καλά στιμμένο σφουγγάρι. Αν είναι πολύ υγρό προσθέστε «καφέ» ώστε να απορροφήσουν την υγρασία. Αν είναι πολύ ξηρό ψεκάστε με νερό.
Σε περιόδους μεγάλης ζέστης μπορεί να χρειαστεί να καταβρέξετε τον σωρό. Για να διατηρήσετε την σωστή υγρασία και να τον προφυλάξετε από τις βροχές μπορείτε να σκεπάσετε τον σωρό με μαύρο πλαστικό.

 

4. Ο σωστός αερισμός

Κάθε 3 με 6 μέρες ανακατέψτε τον σωρό σας και ελέγξετε την υγρασία. Έτσι επιτυγχάνεται ο σωστός αερισμός και η ανάμειξη του υλικού από τις άκρες στο κέντρο όπου και η θερμοκρασία είναι υψηλότερη. Καθώς αποσυντίθεται κατακάθεται μειώνον

τας την κυκλοφορία του οξυγόνου. Η συχνή ανάδευση και η προσθήκη «καφέ» υλικών που δημιουργούν όγκο βελτιώνει τον αερισμό.

 

Ο χρόνος ολοκλήρωσης της διαδικασίας ποικίλλει..αφού χωνευθούν όλα τα υλικά χρειάζονται άλλες 4-8 εβδομάδες για να ωριμάσει το κομπόστ. Το έτοιμο κόμποστ έχει σκούρο καφέ χρώμα, θρυμματίζεται εύκολα, έχει μία ευχάριστη μυρωδιά νωπού χώματος και δεν αναγνωρίζεται  κανένα από τα αρχικά συστατικά. Αν χρησιμοποιηθεί για φύτευση σπόρων ή νεαρών φυτών χωρίς να αναμειχθεί, πρέπει να έχει ωριμάσει για τουλάχιστον 4–6 μήνες. Οπότε ξεκινήστε τώρα για να έχετε το δικό σας κομπόστ για την επόμενη Άνοιξη!

 

ΑΡΓΗ-ΨΥΧΡΗ μέθοδος

Στην προκειμένη περίπτωση τα υλικά τοποθετούνται σε στρώσεις και παραμένουν εκεί μέχρι να κομποστοποιηθούν. Πρώτα θα γίνει το κάτω στρώμα το οποίο μπορείτε σταδιακά να το αφαιρείτε με την τσουγκράνα και να το χρησιμοποιείτε. Προσοχή να μη ρίξετε άρρωστα φυτά στον σωρό και να καλύπτεται τα υπολείμματα κουζίνας με ένα στρώμα «καφέ» υλικών (αλλιώς μπορεί να προσελκύσουν βλαβερά ζωύφια ή/και αρουραίους). Το αποτέλεσμα είναι εξ’ ίσου καλό με την θερμή μέθοδο αλλά διαρκεί περισσότερο.

 

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ 

– Κόμποστ από φύλλα: Μαζέψτε τα ξερά φθινοπωρινά φύλλα, αναμείξτε τα με λίγο κομμένο γκαζόν και πράσινα από τον κήπο σας. Αν είναι στεγνά βρέξτε τα και αφήστε τα σε ένα μέρος του κήπου και αυτά κάποτε θα ξαναγίνουν τροφή για τα φυτά σας.

-Επιφανειακή κομποστοποίηση: Μπορείτε να αφήνετε μία ποσότητα φύλλων γύρω από τα δέντρα ή τα φυτά ώστε να ενσωματωθούν επιτόπου στο έδαφος. Τον χειμώνα μάλιστα προστατεύουν τις ρίζες από τον παγετό.

-Κομπόστα σε σάκκους απορριμμάτων: Αν δεν έχετε μεγάλες ποσότητες φύλλων, μπορείτε να βάλετε όσα έχετε σε ένα μεγάλο μαύρο σάκκο απορριμμάτων αφού τα βρέξετε (θυμηθείτε το στιμμένο σφουγγάρι), και να τον δέσετε. Καλόν είναι να προσθέσετε λίγο χώμα και κάποιο οργανικό λίπασμα (όπως κοπριά, κόμποστ ή λιπάσματα που προέρχονται από φυσικές πηγές και όχι συνθετικές) ώστε να επιταχύνετε την κομποστοποίηση. Την άνοιξη το κόμποστ θα είναι έτοιμο!

 

ΠΕΡΙΦΡΑΞΗ ΣΩΡΟΥ

Για πιο ελεγχόμενα αποτελέσματα, και ειδικά στην περίπτωση της θερμής μεθόδου, καλό θα είναι να οριοθετήσουμε το σωρό της κομποστοποίησης. Αν δεν επιλέξετε τους έτοιμους κάδους κομποστοποίησης, μπορείτε να περιφράξετε το σωρό με τους εξής τρόπους:

Το ιδανικό μέγεθος του σωρού έχει εμβαδό βάσης 1×1 μ.  και ύψος 0.7 – 1.0μ. Μεγαλύτερο ύψος μπορεί να έχει πρόβλημα αερισμού λόγω βάρους. Οι σωροί μπορούν να περιφραχτούν με διάφορα υλικά, βασικό είναι να αφήνονται διάκενα αερισμού μεταξύ των συμπαγών υλικών περίφραξης.

Τούβλα

Στις 4 γωνίες του παραλληλόγραμου θαλάμου που θα υψώσετε αφήστε μια απόσταση 1,5 εκ. μεταξύ των τούβλων ώστε να κυκλοφορεί ο αέρας.

Παλέτες
Παίρνετε 4 ξύλινες παλέτες και τις ενώνετε μεταξύ τους με σύρμα ή μεντεσέδες. Καλό είναι η μία πλευρά να ανοιγοκλείνει για ευκολότερο χειρισμό του σωρού σας.

Σύρμα (πλέγμα ή κοτετσόσυρμα)
Η ελάχιστη διάμετρος του κάδου πρέπει να είναι 1μ. Για να υπολογίσετε το μήκος του σύρματος που θα σας χρειαστεί, πολλαπλασιάστε την διάμετρο που θέλετε επί 3,14. Ενώστε το σύρμα με γάντζους ώστε να μπορείτε να το ανοίγετε εύκολα.

Κάδος απορριμάτων: Πάρτε έναν κάδο απορριμάτων μεγάλο, αφαιρέστε του τον πάτο και δημιουργήστε στο σώμα του αρκετές τρύπες του 1εκ. για αερισμό. Τοποθετήστε τον στο χώμα και είστε έτοιμοι.

Φράχτης
Ο έτοιμος πλεκτός φράχτης χρειάζεται στήριξη με 4 πασσάλους στο ορθογώνιο ή με 2 στο κυκλικό ώστε να μπορεί να σταθεί όρθιος.

 

Επίσης μπορείτε να σκεφτείτε και τα εξής κόλπα:

Διαίρεση του κάδου: Για να έχετε πάντοτε έτοιμο λίπασμα, διαιρέστε το δοχείο σε δυο τμήματα με μια κινητή κατασκευή από πλαστικό ή σανίδες. Έτσι μπορείτε να έχετε χωριστά το ώριμο κομπόστ από τον υπόλοιπο σωρό και να το αφαιρείται όταν θέλετε να αναμίξετε τους δυο σωρούς.

ή

Πορτάκι στη βάση: Επειδή το έτοιμο κομπόστ θα σχηματίζεται πάντα από τη βάση του σωρού προς τα πάνω στρώματα, οι κάδοι του εμπορίου διαθέτουν πορτάκι στη βάση που ανασηκώνεται για να παραληφθεί το έτοιμο κομπόστ. Κάτι αντίστοιχο μπορεί να γίνει και στις δικές σας κατασκευές, πιο εύκολα με το κοτετσόσυρμα, αν αφήσετε ένα κενό (περίπου 30χ30 εκ.)  στο κάτω μέρος της κύριας κατασκευής περίφραξης, το οποίο το καλύψετε με ένα κομμάτι από κοτετσόσυρμα λίγο μεγαλύτερων διαστάσεων (π.χ. 50χ50 εκ.) το οποίο στερεώσετε με γάντζους στο υπόλοιπο σύρμα ώστε να μπορεί να ανοίγει όταν θέλετε να πάρετε κομπόστ και να κλείνει για να λειτουργεί σαν στήριξη όλο τον υπόλοιπο καιρό.

Καπάκι: Μπορείτε να καλύψετε τον κάδο με ένα διάτρητο μαύρο πλαστικό φύλλο και από πάνω να ρίξετε μια παλιά λινάτσα. Σε περίπτωση που έχουν μειωθεί οι βροχές (δεν είναι χειμώνας) ή που ο σωρός βρίσκεται κάτω από υπόστεγο δε χρειάζεται..μάλλον.

 

Πρώτη Απόθεση Υλικών:  

  • Σκαλίστε ελαφρά το χώμα με την τσουγκράνα για να επιτρέψετε στα σκουλήκια να ανέβουν στο σωρό.
  • Απλώστε ένα στρώμα από υπολείμματα κλαδέματος για να αερίζεται η βάση, προσθέστε μετά φυτικά υπολείμματα φαγητού, ανάμικτα με λίγο νερό. Σκαλίστε το μίγμα με την τσουγκράνα και συμπιέστε το ελαφρά.
  • Αν το έδαφος είναι όξινο, προσθέστε λίγη σκόνη ασβεστόπετρας, για να εμποδίζει τη διαφυγή της αέριας αμμωνίας, από την οποία οι μικροοργανισμοί παράγουν το απαραίτητα άζωτο.
  • Καλύψτε τον κάδο με ένα διάτρητο μαύρο πλαστικό φύλλο και πάνω του βάλτε ένα παλιό χαλί ή μια λινάτσα. Αφήστε το σωρό για μια βδομάδα για να αρχίσει η ζύμωση και να ανέβει η θερμοκρασίας του.
  • Όταν ο όγκος του υλικού μειωθεί στο ένα τρίτο του αρχικού, γεμίστε το δοχείο με τα ίδια υλικά.
  • Μετά από μερικές βδομάδες τραβήξτε με την τσουγκράνα τις λιγότερο ζεστές πλευρές του σωρού προς το θερμότερο κέντρο (αναστροφή του σωρού).
  • Συνεχίστε ακάθεκτοι..μετά από 4 μήνες το κομπόστ θα έχει σχηματιστεί.

 

Πηγές:

[1] “Κομπόστ για όλους”, Ιστοσελίδα: Ενεργοί Δημότες, Κίνηση Βιώσιμης Ανάπτυξης Μαρκόπουλου Μεσογαίας Αττικής

[2] “Φτιάξε τον δικό σου κομποστοποιητή” , Αρχείο pdf – Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης

Σπιτικό Γιαούρτι

Υλικά:

1 λίτρο γάλα – 3.5% λιπαρά και πάνω ιδανικά απευθείας από το άρμεγμα το δικό σας ή του γείτονα

200 γρ. γιαούρτι (πρέπει να γράφει στην ετικέτα “Ζωντανό / Active” ενεργό με μαγιά)

Προαιρετικά: 5 κουταλιές γάλα σκόνη -δεν το συνιστώ, ποιός ξέρει πώς φτιάχνεται η ρημάδα, χρησιμοποιείται για να είναι πιο έντονη η γεύση και πιο πηχτό το γιαούρτι, αν το γάλα είναι από κατσικούλα ή αγελαδίτσα δική σας ή του γείτονα, κανένα πρόβλημα δε χρειάζεστε σκόνη

 

Εκτέλεση:

Βάζουμε το γάλα στη φωτιά μέχρι να φτάσει σε σημείο βρασμού και να κοχλάζει αλλά προσοχή μη φουσκώσει και χυθεί. Έτσι το αποστειρώνουμε. Απομακρύνουμε από τη φωτιά και αφήνουμε να κρυώσει γιατί αν ρίξουμε μέσα απευθείας το γιαούρτι η μαγιά θα καεί και δε θα γίνει τίποτα..Για να τσεκάρουμε ότι το γάλα  είναι στη σωστή θερμοκρασία κοιτάμε να μη βγάζει ατμούς (περνάω το χέρι πάνω από το κατσαρόλι στην ανάγκη) και να μπορούμε να κρατήσουμε το δάχτυλό μας μέσα – η επιθυμητή θερμοκρασία είναι 50 – 55 οC όταν θα ρίξουμε μέσα το γιαούρτι.  Ρίχνουμε το γιαούρτι (και τη γάλα σκόνη αν θέλουμε), ανακατεύουμε, σκεπάζουμε με μια πετσέτα το κατσαρόλι και ή βρίσκουμε ζεστό μέρος και αφήνουμε να πήξει 4 ώρες ή βάζουμε στο φούρνο στους 45-50 οC και αφήνουμε για 4 ώρες. Αν το σημείο που επελέγη δεν είναι αρκετά ζεστό, το γιαούρτι θα πήξει σε 6, 8 κτλ ώρες, αλλά όντας εκτεθειμένο έχουν αναπτυχθεί βακτήρια και θα κρατήσει 1-2 μέρες στο ψυγείο. Αν είναι έτοιμο στις 4 ώρες (βάλτε στο φούρνο τέλος πάντων!) κρατάει 3-4 μέρες στο ψυγείο. Το καλοκαίρι μπορείτε απλά να βγάλετε έξω στον ήλιο το κατσαρόλι.

Για την επόμενη φορά, κρατήστε 200γρ. (περίπου 2 κουταλιές της σούπας) από το σπιτικό σας γιαούρτι και επαναλάβετε.